Van mijn schoonmoeder Toos kreeg ik afgelopen weekend een bos Salomonszegel uit haar tuin mee naar huis. Prachtige stengels met twee rijen langwerpige bladeren waaronder witte klokvormige bloemetjes hangen. Ik kende het niet. "Salomon, dat klinkt bijbels", zei ik. "Dat klopt, dat heb je goed", zei Toos.
Ik ben niet gelovig opgevoed maar bijbelse namen herken ik meestal wel en vind ik vaak ook mooi.
Net als David. Je weet wel van dat schitterende beeld van Michelangelo en van de reus Goliath die hij versloeg door een steen door zijn hoofd te slingeren.
Maar wie is Salomon vroeg ik mij thuis af en waarom heet deze plant Salomonszegel? Laat Salomon nou de zoon van David zijn. Hij was de derde en laatste koning van Israel 972-932 v Chr.
Salomon mocht in een droom, van alles wat hij graag wilde, één ding kiezen. Hij koos voor wijsheid. Omdat hij daarvoor koos, kreeg hij niet alleen wijsheid maar ook rijkdom en een lang leven.
Een wijze koning dus. Dat blijkt ook uit het bijbelse verhaal Salomonsoordeel. Twee vrouwen krijgen tegelijkertijd een zoon. Eén kind overlijdt en beide vrouwen beweren dat het levende kind van haar is. Dan wordt Salomon om hulp gevraagd. Wie spreekt de waarheid? Salomon stelt voor het kind in tweeën te hakken zodat ieder een deel krijgt. De ene vrouw vindt dat goed:"dan is het niet van haar en dan is het niet van mij". De andere wil dit niet en geeft het kind dan liever aan de andere vrouw zodat het kan blijven leven. En zo beslist Salomon dat de tweede vrouw de echte moeder is en zij het levende kind krijgt.
Genoeg wijsheid over Salomon. Waarom heet deze plant Salomonszegel? De bloemstengels van deze plant sterven ieder jaar af en laten een litteken achter op de wortelstok dat de vorm lijkt te hebben van een zeskantige ster ofwel Davidster (en daar hebben we David weer). Het symbool van het jodendom en in de oudheid het zegel van koning Salomon. Vandaar deze naam. Mooi!
