8 man in het zomerhuis op Terschelling; de halve marathoners Gerard, Lou, Rene en Miriam en de hele marathoners Martin, Eduardo, Coosje en ik. Oud en jong, man en vrouw, groot en klein, zwaar en licht, allemaal klaar voor de Berenloop 2013. We waren met dezelfde groep als vorig jaar alleen Martin, een ervaren marathonloper, was nieuw. Een vrolijke man die hardloopt omdat hij daar zo van geniet. Zonder oordopjes, zonder horloge maar vooral opvallend zonder schoenen. Hij luistert naar zijn lichaam en weet de looptempo's op gevoel. Het gaat hem niet om de prestatie of om een snelle tijd maar om het lopen in een mooie omgeving, om genieten op het moment en dan komt die snelheid vanzelf. Een marathon loopt hij in vier uur, ontspannen en constant en hij is daar niet meer moe van. Hij let goed op zijn voeding. Ontbijt met muesli en blauwe bessen en vermijdt vet de dag voor en op de dag van de marathon.
Vorig jaar hadden we het over tijden, getallen, schema's, tactieken en oh ja dat we niet moesten vergeten te genieten van het mooie eiland Terschelling. Dit jaar luisterden we aandachtig naar Martin zijn avonturen; de mooiste marathons en de 60 van Texel. En we hielden ons dit jaar bezig met het weer. Daar had ik niet over nagedacht; dat die hele Berenloop misschien niet door zou kunnen gaan wegens storm, zware windstoten en regen. Zaterdag was het nog schitterend weer; zon, 11 graden en windkracht 3. Een perfecte dag voor een marathon.
We zaten zaterdagavond aan ons krachtvoer bij Elmundo, heerlijk klaargemaakt door neef Gerrit en liefdevol geserveerd door tante Marjolein, toen het nieuws kwam dat de hele marathon wegens de slechte weersvoorspelling was afgelast. Coos en ik konden wel janken. Toen werd toch maar dat chocolademousse toetje en lekkere biertje besteld. Zondagochtend kregen we te horen dat ook de halve niet doorging. Wat een teleurstelling maar al snel stippelden we een alternatieve Berenloop uit. Er werd afgeraden door de bossen te lopen en dus ging onze 21 km route door het duin en over het strand.
En eigenlijk was het geweldig! Het hele eiland vol lopers, kriskras door elkaar, iedereen een eigen rondje...gewoon omdat het leuk is om te rennen op dat schitterende eiland. Schema's, tijden, tactieken, pijntjes, blessures, gedachten of je wel of niet de finish zou halen konden worden losgelaten. Het was genieten. Knokken tegen de wind in door het duin en vliegen met de wind mee over het strand. We hadden alle tijd...tijd om foto's te maken van elkaar, tijd om even te hangen in de wind op het strand en om een rustige drink- of plaspauze te nemen. Het was droog, we hadden zon en de temperatuur was goed. Toch was de beslissing van de organisatie juist; een halve of hele marathon met windkracht 9 tegen op het strand hadden veel lopers niet gered. En als er later in de middag ook nog eens een flinke bui valt, was het helemaal duidelijk. Te veel onderkoelde lopers op een eiland zou een ramp zijn.
Als vrije blije lopers aten we die zondagavond weer bij Elmundo en bouwden we een feestje bij neef Bas in de Stoep. Het bier vloeide rijkelijk! Het was door de afgelaste Berenloop, de andere kijk op het lopen van Martin, de alternatieve Berenloop met de Rotterdamse beren en een trotse moeder die ons alsnog heeft staan aanmoedigen dat ik met een zeer tevreden en voldaan gevoel weer naar huis ging. 2013 was een bijzondere editie. Volgend jaar ga ik hem lopen, die hele marathon op Terschelling, ben er nu al klaar voor!!!
