Onze vakantie op Terschelling staat voor een groot deel in het teken van paarden. Als onze meiden hoeven-geluiden horen achter het zomerhuisje, rennen ze naar de weg om paarden voorbij te zien draven. De dieren worden nagekeken tot ze helemaal uit zicht zijn. Teuntje mocht deze vakantie een rit op een paard maken door bos, duin en over strand. Ze was de kleinste van de groep maar als een ervaren ruiter zat ze op dat enorme dier. Rug netjes recht en helemaal niet bang. En dan de Prairie, een ponnyparadijs op Terschelling. Daar zijn onze meiden niet weg te slaan.
Het is misschien daarom dat ik me tijdens de hardlooptrainingen hier op Terschelling soms net een paard voel. Vandaag netjes in draf langs en door het duin. Mijn paardenstaart zwiept heen en weer en af en toe moet ik even briesen. Langs de Boschplaat word ik gepest door vliegen. Op de badweg van Hoorn, het punt waar ik denk dat het met de Berenloop pittig zal worden, hoor ik paardenhoeven achter mij. Een huifkar wordt getrokken door drie mooie Friese paarden. Lang blijven ze achter me maar ze passeren me op de klim, de klim die ik zo pittig vind. Even lopen de paarden naast me en voelt het of ik ze help de kar vol mensen naar boven te trekken. Het is daar knokken naar boven, een hoop paardenkracht is er voor nodig! Dan is het nog maar een klein stukje naar het zomerhuisje waar oma en de kindjes op het duin op de uitkijk staan om me te zien komen aandraven. Ok, nog eventjes in galop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten