kansloos

Net een kilometer gerend en daar duikt hij weer op. Het enorme hoofd van Graziano Pellè met rode hoed op de gevel van het Erasmus MC. Ergens vind ik die zin niet kloppen. "Maak kanker kansloos". Daar lag hij, mijn vader...machteloos, kansloos. Het-krijgen-van kanker zou kansloos moeten zijn maar dat is denk ik onmogelijk...de ziekte is er...die heb je of krijg je. We kunnen een hoop doen om te voorkomen maar geen garanties...je lichaam bepaalt. Kanker moet niet kansloos zijn...we willen alle kans op weer een gezond leven, 100 % kans op genezing. Ik snap het wel hoor wat ze bedoelen...maak kanker kansloos jou te verslaan. Maak kanker overwinbaar! 



Zo kunnen mijn gedachten zijn tijdens een loop. Voor de afwisseling slalom ik over de Boompjes. Ik heb lopers het wel vaker zien doen: slalommen om paaltjes, bomen, lantarenpalen en dacht toen: "doe ff gewoon...kansloos!". Maar trainer Jos zegt: "das goed joh, blijf je soepel van en je traint spieren in je onderbenen en voeten". Vooruit....die vlaggenmasten op de Boompjes staan er niet voor niks!

donderdagochtendrun: 11,4 km - 5'41"